تكثير و پرورش ميگوي "وانامي" در ايران
رييس موسسه تحقيقات شيلات ايران وابسته به سازمان تحقيقات و آموزش كشاورزي وزارت جهاد كشاورزي، از فراهم شدن زمينه براي بومي شدن تكثير و پرورش ميگو از گونه "وانامي" كه در دما و درجات مختلف شوري بسيار مقاوم است، خبر داد.
ميگوي وانامي با نام علمي ( (Litopenaeus vannameiو نام عمومي ( (Whiteleg shrimp(ميگوي پاسفيد)، بومي سواحل غربي آمريكاي لاتين در اقيانوس آرام از پرو در جنوب تا مكزيك در شمال است.
تكثير و پرورش تجاري اين گونه آبزيان در قاره آمريكا از حدود ۲۰- ۲۵ سال قبل آغاز شده و كشورهاي عمده توليدكننده اين منطقه در سال ۲۰۰۳ شامل اكوادور، مكزيك، كلمبيا، نيكاراگوا، پاناما، پرو، آمريكا و ونزوئلا مي‌باشند.
دكتر"عباسعلي مطلبي"، روز سه‌شنبه در گفت و گو با خبرنگار گروه علمي ايرنا در تبيين طرح تحقيقاتي انجام شده، ويژگيها و خصوصيات بارز ميگوي وانامي را مدنظر قرار داد و گفت: اين گونه از آبزيان، بالاترين نرخ رشد را در ميان گونه‌هاي پرورشي از خود نشان داده و طي مدت ۹۰روز پرورش به وزن حدود ۲۰گرم مي‌رسد.
وي افزود: به اين ترتيب، مي‌توان محصول را با قيمت بالاتر به بازار عرضه كرد و يا اينكه در صورت برداشت محصول در اندازه كوچكتر، دوره پرورش و در نتيجه هزينه‌هاي توليد را كاهش داد.
مطلبي، تحمل بسيار خوب در مقابل تغييرات محيطي مانند درجه حرارت و شوري را از ديگر ويژگيهاي ميگوي وانامي ذكر كرد و خاطرنشان ساخت: اين گونه مي‌تواند از آب نسبتا شيرين تا شوري‌هاي بالاتر از ۵۰قسمت در هزار را تحمل نموده و رشد كند.
ميگوي وانامي، در مقابل درجه حرارت‌هاي پائين نسبت به ساير گونه‌هاي گرمسيري ، از تحمل بيشتري برخوردار است و مي‌تواند در دماي كمتراز ۱۵درجه سانتيگراد نيز زنده بماند.
مطلبي، پرورش ميگوي وانامي در آب‌هاي داخلي لب شور و همچنين استان گلستان را دور از انتظار ندانست و متذكر شد: ميزان پروتئين مورد نياز دوران پرورش ميگوي يادشده نسبت به ساير گونه‌ها كمتر است و براساس تحقيقات و پژوهش‌هاي انجام شده، مي‌توان در جيره غذايي آن نيز از پروتئين‌هاي گياهي با نسبت بيشتر استفاده كرد.
وي يادآور شد: با توجه به اينكه بيش از ۵۰درصد هزينه‌هاي توليد در آبزي پروري تجاري، صرف تغذيه جانور مي‌شود، بنابراين مي‌توان به‌ميزان قابل توجهي هزينه توليد را كاهش داد.
مطلبي در بيان ضرورت انجام تحقيقات در زمينه تكثير و پرورش ميگو در ايران با هدف ايجاد تنوع گونه‌اي در آبزي پروري، توضيح داد: با توجه به مشكلات عديده سر راه تكثير و پرورش ميگو در كشور و با هدف ايجاد تنوع گونه‌اي آبزي پروري و نيز افزايش قدرت رقابت توليد كنندگان در بازارهاي داخلي و بين‌المللي، موسسه تحقيقات شيلات ايران، طرح تحقيقاتي تحت عنوان "بررسي امكان معرفي ميگوي وانامي به صنعت تكثير و پرورش ميگوي ايران" را تعريف و تصويب كرد.
وي گفت: دراين طرح تحقيقاتي، سه هدف كاربري در فاز اول درنظر گرفته شد كه شامل دستيابي به بيوتكنيك تكثير و توليد //پست لارو//، پرورش در استخرهاي خاكي و مقايسه ميزان توليد با ميگوي سفيد هندي و بالاخره مولدسازي به منظور برداشتن گام‌هاي اوليه جهت توليد مولدين " "SPFو ""SPR در داخل كشور است.
ميگوي وانامي، براي نخستين بار در سال ۱۹۸۵از پاناما به آمريكا(كاروليناي جنوبي) وارد شد.
همچنين به تدريج گونه‌هاي ديگر ميگوهاي با اهميت شيلاتي مانند ((P.indicus ، P.chinensis ، P.japonicus ، P.stylirostris ، P.monodon نيز براي اهداف تحقيقاتي وارد آمريكا شد.
ميگوي سفيد هندي ( ( P.indicusبه دليل نداشتن شرايط بيولوژيك براي حذف عوامل بيماري زا از چرخه تحقيق خارج شد، تنها گونه وانامي پاسخ لازم را به تحقيقات مورد نظر براي توليد ذخيره‌هاي تجاري ميگوهاي ( (SPF(عاري ازعوامل بيماري زاي مشخص) و ( (SPR(مقام در مقابل بيماري‌هاي مشخص) دارد.
هم‌اكنون، آمريكا بزرگترين توليدكننده ميگوهاي SPFو SPRدر جهان به‌شمار مي‌رود و كشورهاي تايوان، چين و تايلند نيز در اين راستا به دست آوردهاي قابل قبولي دست يافته‌اند.
رييس موسسه تحقيقات شيلات ايران در ادامه اين گفت و گو خاطرنشان كرد: براي اجراي طرح يادشده، براساس اخذ مجوز از سازمان‌هاي ذيربط در دو مرحله، تعداد اندكي ميگوي مولد SPFوارد كشور گرديد و عمليات تكثير بر روي تعدادي از اين مولدين انجام شد و حدود ۵۰۰هزار پست لارو در مرحله اول و ۵۰۰هزار پست لارو نيز در مرحله دوم توليد شد.
وي افزود: به دليل تاخير در واردات مولدين و توليد پست لارو در مرحله اول ، عمليات پرورش اجرا نشد، اما در مرحله دوم، پرورش در دو منطقه يزد و بوشهر انجام شد.
به گفته دكتر مطلبي، پرورش اين گونه در سايت آلوده حله (اكثر سايت هاي پرورش ميگو در سال ،۱۳۸۴دچار بيماري لكه سفيد گرديده و تعطيل شدند) با موفقيت انجام شد.
وي گفت: دراين عمليات تحقيقاتي، وزن ميگوها طي ۸۵روز پرورش به بيش از ۱۸گرم رسيد و ميزان برداشت ميگو نيز در هر هكتار طي اين پروژه به مرز حدود سه تن رسيد و براي توليد هر كيلوگرم ميگو، حدود ۹۳۰گرم غذا مصرف شده است.
رييس موسسه تحقيقات شيلات ايران گفت عمليات تحقيقاتي بسياري بر روي اين گونه در جهان انجام شده اما ضرورت توسعه تكثير و پرورش ميگو در كشور طلب مي‌كند تا طرح‌هاي تحقيقاتي گوناگون و مختلفي بر روي گونه‌هاي وانامي در شرايط ايران نيز انجام شود.
خبرگذاري جمهوري اسلامي ايران
ميگوي وانامي با نام علمي ( (Litopenaeus vannameiو نام عمومي ( (Whiteleg shrimp(ميگوي پاسفيد)، بومي سواحل غربي آمريكاي لاتين در اقيانوس آرام از پرو در جنوب تا مكزيك در شمال است.
تكثير و پرورش تجاري اين گونه آبزيان در قاره آمريكا از حدود ۲۰- ۲۵ سال قبل آغاز شده و كشورهاي عمده توليدكننده اين منطقه در سال ۲۰۰۳ شامل اكوادور، مكزيك، كلمبيا، نيكاراگوا، پاناما، پرو، آمريكا و ونزوئلا مي‌باشند.
دكتر"عباسعلي مطلبي"، روز سه‌شنبه در گفت و گو با خبرنگار گروه علمي ايرنا در تبيين طرح تحقيقاتي انجام شده، ويژگيها و خصوصيات بارز ميگوي وانامي را مدنظر قرار داد و گفت: اين گونه از آبزيان، بالاترين نرخ رشد را در ميان گونه‌هاي پرورشي از خود نشان داده و طي مدت ۹۰روز پرورش به وزن حدود ۲۰گرم مي‌رسد.
وي افزود: به اين ترتيب، مي‌توان محصول را با قيمت بالاتر به بازار عرضه كرد و يا اينكه در صورت برداشت محصول در اندازه كوچكتر، دوره پرورش و در نتيجه هزينه‌هاي توليد را كاهش داد.
مطلبي، تحمل بسيار خوب در مقابل تغييرات محيطي مانند درجه حرارت و شوري را از ديگر ويژگيهاي ميگوي وانامي ذكر كرد و خاطرنشان ساخت: اين گونه مي‌تواند از آب نسبتا شيرين تا شوري‌هاي بالاتر از ۵۰قسمت در هزار را تحمل نموده و رشد كند.
ميگوي وانامي، در مقابل درجه حرارت‌هاي پائين نسبت به ساير گونه‌هاي گرمسيري ، از تحمل بيشتري برخوردار است و مي‌تواند در دماي كمتراز ۱۵درجه سانتيگراد نيز زنده بماند.
مطلبي، پرورش ميگوي وانامي در آب‌هاي داخلي لب شور و همچنين استان گلستان را دور از انتظار ندانست و متذكر شد: ميزان پروتئين مورد نياز دوران پرورش ميگوي يادشده نسبت به ساير گونه‌ها كمتر است و براساس تحقيقات و پژوهش‌هاي انجام شده، مي‌توان در جيره غذايي آن نيز از پروتئين‌هاي گياهي با نسبت بيشتر استفاده كرد.
وي يادآور شد: با توجه به اينكه بيش از ۵۰درصد هزينه‌هاي توليد در آبزي پروري تجاري، صرف تغذيه جانور مي‌شود، بنابراين مي‌توان به‌ميزان قابل توجهي هزينه توليد را كاهش داد.
مطلبي در بيان ضرورت انجام تحقيقات در زمينه تكثير و پرورش ميگو در ايران با هدف ايجاد تنوع گونه‌اي در آبزي پروري، توضيح داد: با توجه به مشكلات عديده سر راه تكثير و پرورش ميگو در كشور و با هدف ايجاد تنوع گونه‌اي آبزي پروري و نيز افزايش قدرت رقابت توليد كنندگان در بازارهاي داخلي و بين‌المللي، موسسه تحقيقات شيلات ايران، طرح تحقيقاتي تحت عنوان "بررسي امكان معرفي ميگوي وانامي به صنعت تكثير و پرورش ميگوي ايران" را تعريف و تصويب كرد.
وي گفت: دراين طرح تحقيقاتي، سه هدف كاربري در فاز اول درنظر گرفته شد كه شامل دستيابي به بيوتكنيك تكثير و توليد //پست لارو//، پرورش در استخرهاي خاكي و مقايسه ميزان توليد با ميگوي سفيد هندي و بالاخره مولدسازي به منظور برداشتن گام‌هاي اوليه جهت توليد مولدين " "SPFو ""SPR در داخل كشور است.
ميگوي وانامي، براي نخستين بار در سال ۱۹۸۵از پاناما به آمريكا(كاروليناي جنوبي) وارد شد.
همچنين به تدريج گونه‌هاي ديگر ميگوهاي با اهميت شيلاتي مانند ((P.indicus ، P.chinensis ، P.japonicus ، P.stylirostris ، P.monodon نيز براي اهداف تحقيقاتي وارد آمريكا شد.
ميگوي سفيد هندي ( ( P.indicusبه دليل نداشتن شرايط بيولوژيك براي حذف عوامل بيماري زا از چرخه تحقيق خارج شد، تنها گونه وانامي پاسخ لازم را به تحقيقات مورد نظر براي توليد ذخيره‌هاي تجاري ميگوهاي ( (SPF(عاري ازعوامل بيماري زاي مشخص) و ( (SPR(مقام در مقابل بيماري‌هاي مشخص) دارد.
هم‌اكنون، آمريكا بزرگترين توليدكننده ميگوهاي SPFو SPRدر جهان به‌شمار مي‌رود و كشورهاي تايوان، چين و تايلند نيز در اين راستا به دست آوردهاي قابل قبولي دست يافته‌اند.
رييس موسسه تحقيقات شيلات ايران در ادامه اين گفت و گو خاطرنشان كرد: براي اجراي طرح يادشده، براساس اخذ مجوز از سازمان‌هاي ذيربط در دو مرحله، تعداد اندكي ميگوي مولد SPFوارد كشور گرديد و عمليات تكثير بر روي تعدادي از اين مولدين انجام شد و حدود ۵۰۰هزار پست لارو در مرحله اول و ۵۰۰هزار پست لارو نيز در مرحله دوم توليد شد.
وي افزود: به دليل تاخير در واردات مولدين و توليد پست لارو در مرحله اول ، عمليات پرورش اجرا نشد، اما در مرحله دوم، پرورش در دو منطقه يزد و بوشهر انجام شد.
به گفته دكتر مطلبي، پرورش اين گونه در سايت آلوده حله (اكثر سايت هاي پرورش ميگو در سال ،۱۳۸۴دچار بيماري لكه سفيد گرديده و تعطيل شدند) با موفقيت انجام شد.
وي گفت: دراين عمليات تحقيقاتي، وزن ميگوها طي ۸۵روز پرورش به بيش از ۱۸گرم رسيد و ميزان برداشت ميگو نيز در هر هكتار طي اين پروژه به مرز حدود سه تن رسيد و براي توليد هر كيلوگرم ميگو، حدود ۹۳۰گرم غذا مصرف شده است.
رييس موسسه تحقيقات شيلات ايران گفت عمليات تحقيقاتي بسياري بر روي اين گونه در جهان انجام شده اما ضرورت توسعه تكثير و پرورش ميگو در كشور طلب مي‌كند تا طرح‌هاي تحقيقاتي گوناگون و مختلفي بر روي گونه‌هاي وانامي در شرايط ايران نيز انجام شود.
خبرگذاري جمهوري اسلامي ايران
+ نوشته شده در ساعت توسط MMD bostani
|