رفتارشناسي طيور قسمت نهم
رفتار در قفس:
مفيدترين كاري كه واكنشهاي مرغها را در قفسهاي معمول آزمايش مي كند، پيدا كردن راههايي براي بهبود دادن به آنهاست. يك طرح استاندارد براي قفس 30cm و عرض 46 سانتيمتر پهناي او مي‌باشد. اينها قفسهاي وارونه ناميده شده است. بنابر يك مطالعه، اين ادعا شده است كه مرغهاي در اين قفسهاي وارونه 10 درصد بيشتر تخم گذاشته‌اند كه وزن آنها نيز 8/3 درصد سنگين تر شده است. همچنين تخم‌مرغهاي شكسته كمتر و پر ريزي كمتري نيز ديده ميشود. اين مشخص ميشود كه در قفس وارونه بيشتر حركت مرغها به سمت جلو و عقب مي‌باشد و بيشتر وقتشان صرف خوردن ميشود و پرخاشگري كمتري صورت مي‌گيرد، همانگونه كه غذا خوردن يك فعاليت اجتماعي در مرغها است، قفسهاي انواع مرغها بايد به گونه‌اي باشد كه فضاي كافي و مناسب براي تمام مرغها باشد تا بتوانند به سرعت تغذيه كنند. هر چند استلزام قفس دارند مشخص نمي‌باشد.
ديگري قفسهاي جديدي نيز طراحي شده‌اند مانند ((قفسهاي گريختن))
قفسهاي برانتا نيز مانند جعبه‌هايي است كه شبيه مكانهاي داخل لانه مي‌باشد. علي‌رقم هدفي براي بهبود دادن قفس، رفتار، مطالعاتي وجود دارد كه برخي مشكلات را مشخص مي‌سازد. تخم‌مرغهايي كه در اين قفسها گذاشته شده‌اند و شكسته‌اند خود يك مشكل مي‌باشد. اگرچه آهسته حركت كردن در بين اين مرغها، مشكل اصلي در قفسها است، اما كاهش يافته‌اند و مرغها از نرده‌هاي لانه كه در بالاي قفسها وجود دارد استفاده مي‌كنند. فضاي بزرگتر غذاخوري يعني تعرض و پرخاشگري كمتر. يك عيب اصلي اين قفسهاي پيچيده اين است كه معاينه و بازرسي آنها مشكل است.
ديواره‌هاي بدون محفظه (كاملاً جامد) در قفسها باعث ميشود كه از پرخاشگري مرغهايي كه در قفسهاي كناري هستند جلوگيري كند. ميله‌هاي افقي در غذا خوردن خيلي بهتر از ميله‌هاي عمودي است زيرا آنها مي‌توانند دسترسي بيشتر به غذا و نياز كمتري به نوك زدن مي‌توانند داشته باشند. عمق مناسب دان‌خوري همچنين براي جلوگيري از تاولهاي گردن مهم است، استفاده از سنباده زدن لبه‌هاي دان‌خوري‌ها براي پرنده‌ها از پنجه‌هايشان و فرسوده شدن آنها و شكل پاهايشان مراقبت مي‌نمايد. زخمها (تا 5/3 درصد) مي‌تواند در بين پرنده‌هايي صورت گيرد كه در اثر عبور و مرور گردنشان، بالها، پاها و تاجهايشان به ميله‌ها گير كرده باشد كه آنهم به طراحي و توليد اين قفسها بستگي دارد. اين توليدكنندگان بايد آگاهي‌هايي را درباره عيبهاي اين طراحي ارائه كنند.
تحقيقات يك نيازي را براي هر كس در توليدات طيوري مشخص كرده است كه شامل توليدكنندگان تجهيزات و شناختن تفاوت بين تراكم و ازدحام مي‌باشد. بخاطر داشته باشيد كه در مرغهاي تكي بيشتر مرتبط با فضا و حمل كردن آنها مي‌باشند و تراكم، تعداد منطقه واحدي طيور يا فضاي واحد مي‌باشد اما ازدحام كردن يك توليد فشردگي، تماس، ارتباط و فعاليت است، ازدحام كردن شامل برخي عوامل روان‌شناختي است كه به خوبي عوامل فيزيكي مي‌باشد. اين امر توسط يك مطالعه توضيح داده شده است كه نوك زدن و خطرهايي در مرغهاي گروهي در قفسهاي 14،8،4 و 28 عددي به حساب آمده‌اند. نتايج نشان داده‌اند كه تعداد زياد نوك زدن‌ها در محيطي به اندازه 824 سانتيمتر مربع است و اين صورتهاي اجتماعي هر مرغ در گروه هيج مزيتي را در غذا خوردن، فعاليت، تميز كردن پر و بال يا استراحتشان ندارد. در مرغهاي آرام الزامي نيست كه بصورت توليد در بيايند.
*كل:
*ريتم روزانه:
كارهاي روزانه مرغ در شرايط آزاد بيروني با آواز خواندن خروس شروع ميشود.
تخم‌گذاري در اواسط جمع انجام ميشود، سپس در بين روز، دوره استراحت مي‌باشد، غذا خوردن در هنگام بعدازظهر و سپس آواز خروس در هنگام غروب. اين ريتمهاي رفتار روزانه هستند كه بر يك چرخه 24 ساعته مبني مي‌باشد اما ريتم تخم‌گذاري كه چرخه 26 ساعته دارد. تغييرات در الگوي نوردهي شايد نياز به لوازم زياد براي توليدكنندگان فرآورده‌هاي طيوري باشد كه آنها بطور متداول براي تهيه توليدشان از آنها استفاده مي‌كنند. تحقيقات زيادي براي ريتمهاي روزانه نياز مي‌باشد.
*ريتمهاي غذا خوردن:
در كار كردن مرغهاي قفسي در 16 ساعت نور روزانه، سه دوره اصلي خوردن ثبت شده است. دو دوره اولي در ابتدا و انتهاي دوره نوردهي و دوره سوم تصنعي (نور) مي‌باشد. بيشتر غذاهاي خرده شده در دوره آخر خوردن صورت مي‌گيرد.
محصولات غذايي (جوجه گوشتي) در خوردن دفعات كمتر از نوع مرغهاي گوشتي نشان داده شده‌اند. آنها مدت زمان استراحت بيشتري دارند. بنابراين وزن كافي و مؤثري را پيدا مي‌كنند. وقتي كه ريتمهاي غذا خردن بطور مستمر در نور آزمايش ميشود، آنها همچنين در حالتهاي ريتميك منظم قرار مي‌گيرند. اگر آنها تغييراتي چون نوسانات درجه حرارت يا زمانهاي غذا خوري را كشف كرده باشند، سيستم تخم‌گذاري همچنين در بوجود آوردن ريتمهاي غذاخوري كمك مي‌نمايد.
غذا خوردن دسته جمعي در مرغها مهم است و در ميزان غذا خوردن آنها نتيجه داده است. مرغهاي گروهي در هنگام غذا خوردن آرام‌تر و آهسته و راحت‌تر هستند. اين پذيرش اضافي ممكن است سودمند باشد اگر تمام مرغهاي توليد مي‌باشند. اما اگر اين روش توليدكنندگان سطح پايين را تشويق در زياد غذا دادن بكنند، اين بسيار مضر مي‌باشد. پنجه كشيدن نيز يك قسمت از آب خوردن را شامل ميشود. در بين مرغهاي سلسله آزاد، يك مرغ گرسنه خيلي بيشتر از يك مرغ سير زمين را پنجه مي‌كشد. نگهداشتن غذا در نوك در جوجه‌هاي جوانتر ديده شده است اما اين همچين در بين مرغهايي است كه سعي در فرار كردن از يك درگيري را دارند. اين عمل به نظر مي‌رسد به قصد خرد كردن غذا باشد كه در نوك خود نگه مي‌دارد.
*ريتمهاي آب خوردن:
آب به عنوان مواد مغذي فراموش شده در مرغها توصيف شده است به ويژه كه تخم‌مرغ 74 درصد آب دارد. تعداد تخم‌مرغها و اندازه آنها از آب خوردن 48 ساعت قبل از تخم‌گذاري تأثير پذير مي‌باشند. ريتم آب خوردن بطور نزديك با ريتم غذا خوردن مرتبط است. آب خوردن و غذا خوردن، هيچ كدام در هنگام شب صورت نمي‌گيرد.
در يك ميزان حرارتي 18 الي 24 درجه‌اي اين موقعيت، منظم و استوار مي‌باشد. هر چند در موجهاي گرما، مرف آب ممكن است 50 درصد افزايش يابد و هنگام بعدازظهر زماني است كه بيشترين آب مصرف ميشود. هنگامي كه مرغ جوان رشد مي‌كند آنها زمان مصرف آب را از صبح به ظهر تغيير مي‌دهند. يك مرغ تخم‌گذار در حدود 170 ميلي‌ليتر در هر روز آب نياز دارد و حداكثر آب مصرفي زماني است كه بدن وي بعد از تخم‌گذاري رو به بهبودي مي‌رود و شروع به تخمك‌گذاري مي‌كند. مديريت آب زماني كه مرغهاي جوان با اقامتگاه جديد منتقل مي‌شوند بسيار مهم است. اين آب‌دهنده بايد قبل از اينكه صبح بشود و نور خورشيد بزند شروع به كار كند به خاطر اينكه آنها قبل از غذا خوردن بايد آب بخورند. آب‌بندهاي هوايي در برخي سيستمها كه آب را قطع و وصل مي‌كنند استفاده ميشود.
*ديگر مشكلات رفتاري:
موارد زير برخي مشكلات منطقه‌هاي توليد فرآورده‌هاي طيوري هستند كه رفتارها را شامل ميشود.
*تهويه:
تهويه نيز راه‌حلي براي از بين بردن برخي عوامل محيطي از قبيل محلول بالاي آمونياك دي‌اكسيدكربن، خاكهاي جوي، رطوبت نامناسب و در نهايت درجه حرارت مي‌باشد. جزئيات ديگر در طبقه‌هاي مختلف اين مورد در مطالب متخصصان داده شده است.
*گرماي تابستان: در محيطهاي خيلي گرم از قبيل نواحي استوايي، دقت ويژه‌اي در ساخت و احداث آن نياز مي‌باشد كه از خيلي اثرات به اشعه خورشيد جلوگيري بكند. ريتم رفتار كامل مرغها ممكن است تغيير كرده باشد. زيرا ميزان غذاخوري در روز با توجه به نورهاي روز تغيير مي‌كند. اين مي‌تواند به آساني توسط الگوهاي روشنايي و تاريكي تغيير نمايد. مرغها ممكن است در جستجوي پوشالهاي عميق باشند. بخاطر اينكه گرماي زياد را نمي‌توانند تحمل بكنند. مرغها عرق نمي‌كنند و فشارهاي گرما از نفس كشيدن آنها آشكار ميشود.
مصرف غذايي پايين‌تر، مصرف آب را بالا مي‌برد و توليد را نيز مي‌كاهد. درجه حرارت هاي محيطي كشنده در حدود 46-47 درجه سنتيگراد مي‌باشد. در اين درجه حرارت همچنيني توانايي از تخم بيرون آمدن را از بين مي‌برد. براي جلوگيري از فشار گرما موارد زير توصيه شده است:
*مقداري آب خنك كافي را تهيه كنيد، مجراهايي را در نزديك ديواره‌هاي نورگيري لانه ايجاد كنيد.
*لانه را عايق كاري كنيد.
*درها را باز كنيد.
*لانه را در سمت‌هاي شرقي و غرب بنا كنيد تا در قسمتهاي شمالي و جنوبي.
*رنگهاي مناسبي را در سطوح دروني و بيروني بكار ببريد. پشت‌بام را هم سفيد كنيد.
*در كنار لانه‌ها درخت بكاريد و ميلهاي لخت اطراف را با كاشت علوفات پر كنيد.
*روي پشت‌بام آب بپاشيد.
*سيستم‌هاي تهويه و هواكشها را در هنگام بعدازظهر به حداكثر برسانيد.
*دستگاههاي تهويه را باز و آنها را پاك نمائيد.
*وروديهاي هوايي خوبي را روي سطح زمين ايجاد كنيد.
*در خنك‌ترين موقع روز به آنها غذا بدهيد.
*يك سيستم تيره كننده را درون لانه تهيه كنيد.
*لانه‌ها را خيلي نزديك هم نسازيد.
*نوك زدن مقعد:
در مرغهاي جوان اين هيچ ارتباطي با نوك زدن به پرها ندارد و اساساً در زمان سن 18 هفتگي در اطراف محل تخم گذاري رخ مي‌دهد و ممكن است به تغييرات هورموني در آن زمان كمك كند. اين ممكن است زماني صورت بگيرد كه مرغها ديگر خوابيده باشند. در اينجا هيچ توصيه‌اي اساسي براي جلوگيري از اين عمل ارائه شده است. برخي تغييرات در اين محيط از قبيل كم كردن نور ممكن است انجام شده باشد.
*جيك جيك زياد:
در اينجا يك گيره پلاستيكي شبيه به عينك وجود دارد كه در قسمت نوك بالايي قرار مي‌گيرد و از نگاه مستقيم، جلوگيري مي‌كند. اين از معلوليت مرتب نمودن نوك براي متوقف سازي نوك زدن به پرها و هم نو خواري نيز جلوگيري مي‌كند، اگرچه برامبل نظري خلاف اين قضيه را داده است، مطالعاتي در سال گذشته مخصوصاً در استراليا نشان داده شده است كه اين براي مرغها تعديل كردن آنها مصرف ميشود، آنها تخم مرغ بيشتري را نيز در برابر غذاي كمتر توليد مي‌كنند. برخي توليدكنندگان استفاده آنها را متوقف مي‌سازند و آن به سيسمتهاي مديريتي آنها اختصاص ندارد.
*پرخوري:
اين، آب بيش از اندازه است كه توسط مرغها خورده ميشود، اين در مرغهاي قفسي كه كسالت دارند و يا زياد بازي كرده‌اند با نوشيدن از لوله‌ها رخ مي‌دهد. اين نيز منجر به بالا آمدن غذا و جلب كردن توجه مرغهاي ديگر مي‌شودكه اغلب غذاهاي سبكي مي خورند. اين عمل به دلايل ضايعات غذايي است و غالباً نگران كننده مي‌باشند. اين مي‌تواند بصورت مكانيكي توسط تحت فشار غذايي قرار دادن آنها انجام شده باشد
مفيدترين كاري كه واكنشهاي مرغها را در قفسهاي معمول آزمايش مي كند، پيدا كردن راههايي براي بهبود دادن به آنهاست. يك طرح استاندارد براي قفس 30cm و عرض 46 سانتيمتر پهناي او مي‌باشد. اينها قفسهاي وارونه ناميده شده است. بنابر يك مطالعه، اين ادعا شده است كه مرغهاي در اين قفسهاي وارونه 10 درصد بيشتر تخم گذاشته‌اند كه وزن آنها نيز 8/3 درصد سنگين تر شده است. همچنين تخم‌مرغهاي شكسته كمتر و پر ريزي كمتري نيز ديده ميشود. اين مشخص ميشود كه در قفس وارونه بيشتر حركت مرغها به سمت جلو و عقب مي‌باشد و بيشتر وقتشان صرف خوردن ميشود و پرخاشگري كمتري صورت مي‌گيرد، همانگونه كه غذا خوردن يك فعاليت اجتماعي در مرغها است، قفسهاي انواع مرغها بايد به گونه‌اي باشد كه فضاي كافي و مناسب براي تمام مرغها باشد تا بتوانند به سرعت تغذيه كنند. هر چند استلزام قفس دارند مشخص نمي‌باشد.
ديگري قفسهاي جديدي نيز طراحي شده‌اند مانند ((قفسهاي گريختن))
قفسهاي برانتا نيز مانند جعبه‌هايي است كه شبيه مكانهاي داخل لانه مي‌باشد. علي‌رقم هدفي براي بهبود دادن قفس، رفتار، مطالعاتي وجود دارد كه برخي مشكلات را مشخص مي‌سازد. تخم‌مرغهايي كه در اين قفسها گذاشته شده‌اند و شكسته‌اند خود يك مشكل مي‌باشد. اگرچه آهسته حركت كردن در بين اين مرغها، مشكل اصلي در قفسها است، اما كاهش يافته‌اند و مرغها از نرده‌هاي لانه كه در بالاي قفسها وجود دارد استفاده مي‌كنند. فضاي بزرگتر غذاخوري يعني تعرض و پرخاشگري كمتر. يك عيب اصلي اين قفسهاي پيچيده اين است كه معاينه و بازرسي آنها مشكل است.
ديواره‌هاي بدون محفظه (كاملاً جامد) در قفسها باعث ميشود كه از پرخاشگري مرغهايي كه در قفسهاي كناري هستند جلوگيري كند. ميله‌هاي افقي در غذا خوردن خيلي بهتر از ميله‌هاي عمودي است زيرا آنها مي‌توانند دسترسي بيشتر به غذا و نياز كمتري به نوك زدن مي‌توانند داشته باشند. عمق مناسب دان‌خوري همچنين براي جلوگيري از تاولهاي گردن مهم است، استفاده از سنباده زدن لبه‌هاي دان‌خوري‌ها براي پرنده‌ها از پنجه‌هايشان و فرسوده شدن آنها و شكل پاهايشان مراقبت مي‌نمايد. زخمها (تا 5/3 درصد) مي‌تواند در بين پرنده‌هايي صورت گيرد كه در اثر عبور و مرور گردنشان، بالها، پاها و تاجهايشان به ميله‌ها گير كرده باشد كه آنهم به طراحي و توليد اين قفسها بستگي دارد. اين توليدكنندگان بايد آگاهي‌هايي را درباره عيبهاي اين طراحي ارائه كنند.
تحقيقات يك نيازي را براي هر كس در توليدات طيوري مشخص كرده است كه شامل توليدكنندگان تجهيزات و شناختن تفاوت بين تراكم و ازدحام مي‌باشد. بخاطر داشته باشيد كه در مرغهاي تكي بيشتر مرتبط با فضا و حمل كردن آنها مي‌باشند و تراكم، تعداد منطقه واحدي طيور يا فضاي واحد مي‌باشد اما ازدحام كردن يك توليد فشردگي، تماس، ارتباط و فعاليت است، ازدحام كردن شامل برخي عوامل روان‌شناختي است كه به خوبي عوامل فيزيكي مي‌باشد. اين امر توسط يك مطالعه توضيح داده شده است كه نوك زدن و خطرهايي در مرغهاي گروهي در قفسهاي 14،8،4 و 28 عددي به حساب آمده‌اند. نتايج نشان داده‌اند كه تعداد زياد نوك زدن‌ها در محيطي به اندازه 824 سانتيمتر مربع است و اين صورتهاي اجتماعي هر مرغ در گروه هيج مزيتي را در غذا خوردن، فعاليت، تميز كردن پر و بال يا استراحتشان ندارد. در مرغهاي آرام الزامي نيست كه بصورت توليد در بيايند.
*كل:
*ريتم روزانه:
كارهاي روزانه مرغ در شرايط آزاد بيروني با آواز خواندن خروس شروع ميشود.
تخم‌گذاري در اواسط جمع انجام ميشود، سپس در بين روز، دوره استراحت مي‌باشد، غذا خوردن در هنگام بعدازظهر و سپس آواز خروس در هنگام غروب. اين ريتمهاي رفتار روزانه هستند كه بر يك چرخه 24 ساعته مبني مي‌باشد اما ريتم تخم‌گذاري كه چرخه 26 ساعته دارد. تغييرات در الگوي نوردهي شايد نياز به لوازم زياد براي توليدكنندگان فرآورده‌هاي طيوري باشد كه آنها بطور متداول براي تهيه توليدشان از آنها استفاده مي‌كنند. تحقيقات زيادي براي ريتمهاي روزانه نياز مي‌باشد.
*ريتمهاي غذا خوردن:
در كار كردن مرغهاي قفسي در 16 ساعت نور روزانه، سه دوره اصلي خوردن ثبت شده است. دو دوره اولي در ابتدا و انتهاي دوره نوردهي و دوره سوم تصنعي (نور) مي‌باشد. بيشتر غذاهاي خرده شده در دوره آخر خوردن صورت مي‌گيرد.
محصولات غذايي (جوجه گوشتي) در خوردن دفعات كمتر از نوع مرغهاي گوشتي نشان داده شده‌اند. آنها مدت زمان استراحت بيشتري دارند. بنابراين وزن كافي و مؤثري را پيدا مي‌كنند. وقتي كه ريتمهاي غذا خردن بطور مستمر در نور آزمايش ميشود، آنها همچنين در حالتهاي ريتميك منظم قرار مي‌گيرند. اگر آنها تغييراتي چون نوسانات درجه حرارت يا زمانهاي غذا خوري را كشف كرده باشند، سيستم تخم‌گذاري همچنين در بوجود آوردن ريتمهاي غذاخوري كمك مي‌نمايد.
غذا خوردن دسته جمعي در مرغها مهم است و در ميزان غذا خوردن آنها نتيجه داده است. مرغهاي گروهي در هنگام غذا خوردن آرام‌تر و آهسته و راحت‌تر هستند. اين پذيرش اضافي ممكن است سودمند باشد اگر تمام مرغهاي توليد مي‌باشند. اما اگر اين روش توليدكنندگان سطح پايين را تشويق در زياد غذا دادن بكنند، اين بسيار مضر مي‌باشد. پنجه كشيدن نيز يك قسمت از آب خوردن را شامل ميشود. در بين مرغهاي سلسله آزاد، يك مرغ گرسنه خيلي بيشتر از يك مرغ سير زمين را پنجه مي‌كشد. نگهداشتن غذا در نوك در جوجه‌هاي جوانتر ديده شده است اما اين همچين در بين مرغهايي است كه سعي در فرار كردن از يك درگيري را دارند. اين عمل به نظر مي‌رسد به قصد خرد كردن غذا باشد كه در نوك خود نگه مي‌دارد.
*ريتمهاي آب خوردن:
آب به عنوان مواد مغذي فراموش شده در مرغها توصيف شده است به ويژه كه تخم‌مرغ 74 درصد آب دارد. تعداد تخم‌مرغها و اندازه آنها از آب خوردن 48 ساعت قبل از تخم‌گذاري تأثير پذير مي‌باشند. ريتم آب خوردن بطور نزديك با ريتم غذا خوردن مرتبط است. آب خوردن و غذا خوردن، هيچ كدام در هنگام شب صورت نمي‌گيرد.
در يك ميزان حرارتي 18 الي 24 درجه‌اي اين موقعيت، منظم و استوار مي‌باشد. هر چند در موجهاي گرما، مرف آب ممكن است 50 درصد افزايش يابد و هنگام بعدازظهر زماني است كه بيشترين آب مصرف ميشود. هنگامي كه مرغ جوان رشد مي‌كند آنها زمان مصرف آب را از صبح به ظهر تغيير مي‌دهند. يك مرغ تخم‌گذار در حدود 170 ميلي‌ليتر در هر روز آب نياز دارد و حداكثر آب مصرفي زماني است كه بدن وي بعد از تخم‌گذاري رو به بهبودي مي‌رود و شروع به تخمك‌گذاري مي‌كند. مديريت آب زماني كه مرغهاي جوان با اقامتگاه جديد منتقل مي‌شوند بسيار مهم است. اين آب‌دهنده بايد قبل از اينكه صبح بشود و نور خورشيد بزند شروع به كار كند به خاطر اينكه آنها قبل از غذا خوردن بايد آب بخورند. آب‌بندهاي هوايي در برخي سيستمها كه آب را قطع و وصل مي‌كنند استفاده ميشود.
*ديگر مشكلات رفتاري:
موارد زير برخي مشكلات منطقه‌هاي توليد فرآورده‌هاي طيوري هستند كه رفتارها را شامل ميشود.
*تهويه:
تهويه نيز راه‌حلي براي از بين بردن برخي عوامل محيطي از قبيل محلول بالاي آمونياك دي‌اكسيدكربن، خاكهاي جوي، رطوبت نامناسب و در نهايت درجه حرارت مي‌باشد. جزئيات ديگر در طبقه‌هاي مختلف اين مورد در مطالب متخصصان داده شده است.
*گرماي تابستان: در محيطهاي خيلي گرم از قبيل نواحي استوايي، دقت ويژه‌اي در ساخت و احداث آن نياز مي‌باشد كه از خيلي اثرات به اشعه خورشيد جلوگيري بكند. ريتم رفتار كامل مرغها ممكن است تغيير كرده باشد. زيرا ميزان غذاخوري در روز با توجه به نورهاي روز تغيير مي‌كند. اين مي‌تواند به آساني توسط الگوهاي روشنايي و تاريكي تغيير نمايد. مرغها ممكن است در جستجوي پوشالهاي عميق باشند. بخاطر اينكه گرماي زياد را نمي‌توانند تحمل بكنند. مرغها عرق نمي‌كنند و فشارهاي گرما از نفس كشيدن آنها آشكار ميشود.
مصرف غذايي پايين‌تر، مصرف آب را بالا مي‌برد و توليد را نيز مي‌كاهد. درجه حرارت هاي محيطي كشنده در حدود 46-47 درجه سنتيگراد مي‌باشد. در اين درجه حرارت همچنيني توانايي از تخم بيرون آمدن را از بين مي‌برد. براي جلوگيري از فشار گرما موارد زير توصيه شده است:
*مقداري آب خنك كافي را تهيه كنيد، مجراهايي را در نزديك ديواره‌هاي نورگيري لانه ايجاد كنيد.
*لانه را عايق كاري كنيد.
*درها را باز كنيد.
*لانه را در سمت‌هاي شرقي و غرب بنا كنيد تا در قسمتهاي شمالي و جنوبي.
*رنگهاي مناسبي را در سطوح دروني و بيروني بكار ببريد. پشت‌بام را هم سفيد كنيد.
*در كنار لانه‌ها درخت بكاريد و ميلهاي لخت اطراف را با كاشت علوفات پر كنيد.
*روي پشت‌بام آب بپاشيد.
*سيستم‌هاي تهويه و هواكشها را در هنگام بعدازظهر به حداكثر برسانيد.
*دستگاههاي تهويه را باز و آنها را پاك نمائيد.
*وروديهاي هوايي خوبي را روي سطح زمين ايجاد كنيد.
*در خنك‌ترين موقع روز به آنها غذا بدهيد.
*يك سيستم تيره كننده را درون لانه تهيه كنيد.
*لانه‌ها را خيلي نزديك هم نسازيد.
*نوك زدن مقعد:
در مرغهاي جوان اين هيچ ارتباطي با نوك زدن به پرها ندارد و اساساً در زمان سن 18 هفتگي در اطراف محل تخم گذاري رخ مي‌دهد و ممكن است به تغييرات هورموني در آن زمان كمك كند. اين ممكن است زماني صورت بگيرد كه مرغها ديگر خوابيده باشند. در اينجا هيچ توصيه‌اي اساسي براي جلوگيري از اين عمل ارائه شده است. برخي تغييرات در اين محيط از قبيل كم كردن نور ممكن است انجام شده باشد.
*جيك جيك زياد:
در اينجا يك گيره پلاستيكي شبيه به عينك وجود دارد كه در قسمت نوك بالايي قرار مي‌گيرد و از نگاه مستقيم، جلوگيري مي‌كند. اين از معلوليت مرتب نمودن نوك براي متوقف سازي نوك زدن به پرها و هم نو خواري نيز جلوگيري مي‌كند، اگرچه برامبل نظري خلاف اين قضيه را داده است، مطالعاتي در سال گذشته مخصوصاً در استراليا نشان داده شده است كه اين براي مرغها تعديل كردن آنها مصرف ميشود، آنها تخم مرغ بيشتري را نيز در برابر غذاي كمتر توليد مي‌كنند. برخي توليدكنندگان استفاده آنها را متوقف مي‌سازند و آن به سيسمتهاي مديريتي آنها اختصاص ندارد.
*پرخوري:
اين، آب بيش از اندازه است كه توسط مرغها خورده ميشود، اين در مرغهاي قفسي كه كسالت دارند و يا زياد بازي كرده‌اند با نوشيدن از لوله‌ها رخ مي‌دهد. اين نيز منجر به بالا آمدن غذا و جلب كردن توجه مرغهاي ديگر مي‌شودكه اغلب غذاهاي سبكي مي خورند. اين عمل به دلايل ضايعات غذايي است و غالباً نگران كننده مي‌باشند. اين مي‌تواند بصورت مكانيكي توسط تحت فشار غذايي قرار دادن آنها انجام شده باشد
+ نوشته شده در ساعت توسط MMD bostani
|