رفتارشناسي طيور قسمت دهم
رفتار جنونآميز: در طيور غيراهلي:
مرغها ممكن است به طور ناگهاني شروع به بال زدن، جيغ كشيدن كنند و سعي كنند كه خود را يكجا پنهان كنند و اين پيشامد ممكن است براي چند ثانيه و حتي دقيقه به طول بيانجامد. در يك قفس ممكن است اين امر رخ بدهد و در قفس كناري هم مرغها دچار اضطراب بشوند. در لانههايي كه پوشالهاي عميق دارند و داراي كف سيمي هستند، اين ميتواند شامل حركاتي همراه هيجان و از اين سر به آن سر دويدن بشود و نتايج آن هم شامل خراشيدگي و يا زخمي شدن مرغها، درد و رنج، كاهش اشتها و توليد كمتر شود. اين ممكن است ناشي از صداهاي مزاحم ناگهاني، نورهاي شديد منعكس شده از پنجره ماشينها، داخل شده انسانهاي آموزش نديده در لانه باشد و يا اينكه ممكن است خود به خود با بعضي از فشارها صورت گيرد. اين معمولاً در لانهها قبل از 140 روزگي عمر آنها و يا در قفسها تا قبل از 45 هفتگي آنها مشاهده شده است. تنها پيشنهادي كه تا كنون براي جلوگيري از اين امر داده شده است تغيير دادن طرح لانههايي است كه در آنها اين اتفاقات رخ ميدهد. اين نظريه نيز داده شده است كه اين شبيه با آبريزش مشاهده شده در جوجههاي غيراهلي است كه گروههاي جوجهها شروع به خرد كردن از 18 هفتگي سنشان مينمايند. هميشه بايد جلوگيريها براي آفات جانوري يا حيوانات شكارگر در مكان مرغها صورت گيرد كه علت وحشت مرغها ميباشد. اگر اين اتفاق رخ بدهد يك كنترل كامل متغير مديريتي بايد به عهده گرفته شود.
*خوردن تخم مرغ: يكبار مرغها اين عادت را شروع كردهاند. مشخص كردن علت ميتواند ضايع نمودن آب باشد و آنها خيلي به سرعت ميتوانند اين عادت را به ديگر مرغها اشاعه دهند. مرغهاي تخممرغخوار، تخمهاي خودشان را ميخورند و منتظر ميمانند تا ديگر مرغها هم تخمهايشان را بخورند. اغلب اين گفته شده است كه اين رفتار بخاطر برخي كمبودها در تغذيه است. معمولاً مرغها با تخممرغهاي شكسته شروع ميكنند و با حس طبيعيشان به آنها ترك ميزنند.
*پيشنهاداتي براي حل اين مشكل عبارتند از:
*سعي كنيد كه مشحص كنيد كه چه مادهاي در زرده تخممرغ باعث اين امر ميشود و نوك مرغ را تميز كنيد.
*علتها را دستهبندي كنيد البته اگر مشخص شدهاند.
*مكانهاي داخل لانه را تاريك كنيد.
*از گذاشتن تخم روي زمين جلوگيري كنيد.
*كاملاً تخممرغهاي شكسته را برداريد.
*تخممرغهايي كه پوستههاي نازك دارند را برداريد.
*براي علت اين كار تخمها را با خردل پر كنيد.
*آسايش: نگرانيهاي جدي براي آسايش طيور در بريتانيا در انتشارات كميسيون گزارش مرامبل نتيجه داده است و اين يك عناصر كليدي در تأكيد نمودن براي تغيير در سيستمها و تغيير در حالتها ميباشد. قفسهاي پرورش جوجه براي هر دو هدف توجه و تحقيق مورد توجه قرار گرفتهاند.
*سنجش فشار:
توجه اصلي چگونگي سنجش فشار ميباشد. در مراحل اصلي مرغهايي كه در شرايط عاديشان نيستند فشارهاي عصبيشان را در شرايطي مانند رفتار غير عادي، كم خوري، توليد پايين، شيوع بيماري و حتي مرگ نشان خواهند داد. معمولاً درجه استرس در حيوان توسط جريان داشتن هورمونهاي استرس در خون سنجيده ميشود. اينها به سرعت جواب ميدهند. آنها در خون از هر جايي كه در بدن باشند، ارائه ميشوند و ميتوانند توسط تكنيكهاي تثبيت شده سنجيده شود كاربرد يك هورموني غده تيروئيد (T3) ممكن است در نشان دادن استرس خيلي حساس باشند. وزن غدد فوق كليوي يك سنجش مؤثر نميتواند باشد. اگرچه عموماً از آن استفاده شده است. افزايش ضربات قلب يك درك خوب براي آزمايش استرس ميباشد. مرغهاي خواب يك ميزان ضربان قلبشان 230 ضرب در دقيقه ميباشد كه در طول روز به 280 تا 320 ضرب در دقيقه ميرسد. وحشت نيز ميتواند اين را به 450 ضربه در هر دقيقه در طول همان زمان افزايش دهد. منتقل شدن خون از ناحيه تخممرغي به طرف ديگر به وقفه در تخمگذاري منجر ميشود.
*انتخاب براي تحمل استرس:
اكنون نمونههاي انواع مرغهايي وجود دارد كه براي زندگي كردن انتخاب شده است و بايد يك تكنيك اصلي در توليد مرغهاي بعد باشد.
*درخواست مرغ:
به خاطر خطرات انسان گونه در تفسير نيازهاي مرغ، اكنون يك منفعت بزرگي در تحقيق وجود دارد كه توسعه تكنيكهاي آزمايش تشخيص متمركز ميباشد. اين تحقيق اصول زير را توجيه كرده است.
*مرغها يك برتري جزئي را در اشكال مثلثي قائل هستند.
*مرغها يك قفس را با تورهاي زياد براي محافظت از خود را ترجيح ميدهند.
*مرغها ترجيح ميدهند با ديگر مرغهايي كه او آنها را ميشناسد معاشرت داشته باشد.
*مرغها ترجيح ميدهند در كنار مرغهاي آشنا در يك قفس باشند تا در يك قفس خالي و همچنين يك قفس خالي را به قفسي كه مرغهاي غريبه در آن وجود دارد ترجيح ميدهد.
*اين تحقيقات نشان دادهاند كه مرغها يك قفس را كه پر از غذا است را به آزادي بيرون از قفس بدون غذا ترجيح ميدهند و در كل مرغها در قفسهاي پرورش جوجه بهتر پرورش مييابند، تا در يك محيط آزاد باز، همچنين مرغها يك قفسي كه كف آن با علف پوشيده شده است را خيلي دوست دارند، تجهيزات مشابه ميتوانند براي شناختن نيازهاي مرغ بكار رفته باشند بخاطر اينكه ارزشهاي آنها در بو كردن و چشيدن بايد دقيقاً ارزيابي شده باشد.
*نكات رفاهي اساسي:
همانگونه كه يك مرغ بصورت علمي نگه داشته خواهد شد به دلايل اقتصادي، مديران بايد برخي متدهاي اساسي را در سيستمهاي خود بگنجانند كه نيازهاي رفاهي حيوانات را برطرف سازند.
درباره رفتارهاي مرغ نكات زير بايد مورد بررسي قرار گيرد.
*كنترل تهويه و محيط بر اساس نياز مرغها صورت ميگيرد.
*غذا دادن بايد به اندازهاي باشد به كلي نياز مرغها را برطرف سازد.
*كيفيت خوب آب با دو لوله آبرسان در قفسها لازم ميباشد.
*رژيمها بايد به گونهاي باشد كه براي طيور مناسب باشد.
*دانخوري بايد عمق مناسب داشته باشند.
*تعداد دانخوريهاي كافي بايد وجود داشته باشد تا مرغها با يكديگر بصورت اشتراكي بتوانند غذا بخورند.
*قفسها بايد به گونهاي باشد كه به راحت تميز شود.
*قفسهاي خوب بايد طوري طراحي شود كه از زخمي شدن مرغها جلوگيري كند.
*ديوارههاي بدون محفظه، نوك زدن به يكديگر را كاهش ميدهد.
*استانداردهاي مهندسي قفس بايد بالا باشد، لبههاي تيز نداشته باشد و يا سطوح گالوانيزه نيز استفاده نشود.
*قفسها بايد شرايط راحت معاينه را فراهم سازند.
*كف قفسها بايد محكم و از جان مرغها محافظت نمايد.
*مرتب كردن، اگر لازم باشد با لوازم خوب و توسط كارگران با تجربه صورت گيرد آنها بايد نتايج كارشان را براي درك كردن نياز با كارشناسي بالا بررسي كنند.
*جوجههايي كه تازه از تخم بيرون آمدهاند را بايد به مراقبت جابجا شوند و در پيدا كردن آب و غذا به آنها كمك شود.
*TCG، يا ظريف، با ملاحظه و با احتياط، مرغها در تمام سنين به اين جواب ميدهند، سسيستمي كه اين را ناديده ميگيرد مردود و بياهميت ميباشد.
منبع: جزوه آموزشي دانشگاه بوداپست
ترجمه: دكتر محمد جعفر احمدي بزرگ و دكتر بهراد شجاعي
مرغها ممكن است به طور ناگهاني شروع به بال زدن، جيغ كشيدن كنند و سعي كنند كه خود را يكجا پنهان كنند و اين پيشامد ممكن است براي چند ثانيه و حتي دقيقه به طول بيانجامد. در يك قفس ممكن است اين امر رخ بدهد و در قفس كناري هم مرغها دچار اضطراب بشوند. در لانههايي كه پوشالهاي عميق دارند و داراي كف سيمي هستند، اين ميتواند شامل حركاتي همراه هيجان و از اين سر به آن سر دويدن بشود و نتايج آن هم شامل خراشيدگي و يا زخمي شدن مرغها، درد و رنج، كاهش اشتها و توليد كمتر شود. اين ممكن است ناشي از صداهاي مزاحم ناگهاني، نورهاي شديد منعكس شده از پنجره ماشينها، داخل شده انسانهاي آموزش نديده در لانه باشد و يا اينكه ممكن است خود به خود با بعضي از فشارها صورت گيرد. اين معمولاً در لانهها قبل از 140 روزگي عمر آنها و يا در قفسها تا قبل از 45 هفتگي آنها مشاهده شده است. تنها پيشنهادي كه تا كنون براي جلوگيري از اين امر داده شده است تغيير دادن طرح لانههايي است كه در آنها اين اتفاقات رخ ميدهد. اين نظريه نيز داده شده است كه اين شبيه با آبريزش مشاهده شده در جوجههاي غيراهلي است كه گروههاي جوجهها شروع به خرد كردن از 18 هفتگي سنشان مينمايند. هميشه بايد جلوگيريها براي آفات جانوري يا حيوانات شكارگر در مكان مرغها صورت گيرد كه علت وحشت مرغها ميباشد. اگر اين اتفاق رخ بدهد يك كنترل كامل متغير مديريتي بايد به عهده گرفته شود.
*خوردن تخم مرغ: يكبار مرغها اين عادت را شروع كردهاند. مشخص كردن علت ميتواند ضايع نمودن آب باشد و آنها خيلي به سرعت ميتوانند اين عادت را به ديگر مرغها اشاعه دهند. مرغهاي تخممرغخوار، تخمهاي خودشان را ميخورند و منتظر ميمانند تا ديگر مرغها هم تخمهايشان را بخورند. اغلب اين گفته شده است كه اين رفتار بخاطر برخي كمبودها در تغذيه است. معمولاً مرغها با تخممرغهاي شكسته شروع ميكنند و با حس طبيعيشان به آنها ترك ميزنند.
*پيشنهاداتي براي حل اين مشكل عبارتند از:
*سعي كنيد كه مشحص كنيد كه چه مادهاي در زرده تخممرغ باعث اين امر ميشود و نوك مرغ را تميز كنيد.
*علتها را دستهبندي كنيد البته اگر مشخص شدهاند.
*مكانهاي داخل لانه را تاريك كنيد.
*از گذاشتن تخم روي زمين جلوگيري كنيد.
*كاملاً تخممرغهاي شكسته را برداريد.
*تخممرغهايي كه پوستههاي نازك دارند را برداريد.
*براي علت اين كار تخمها را با خردل پر كنيد.
*آسايش: نگرانيهاي جدي براي آسايش طيور در بريتانيا در انتشارات كميسيون گزارش مرامبل نتيجه داده است و اين يك عناصر كليدي در تأكيد نمودن براي تغيير در سيستمها و تغيير در حالتها ميباشد. قفسهاي پرورش جوجه براي هر دو هدف توجه و تحقيق مورد توجه قرار گرفتهاند.
*سنجش فشار:
توجه اصلي چگونگي سنجش فشار ميباشد. در مراحل اصلي مرغهايي كه در شرايط عاديشان نيستند فشارهاي عصبيشان را در شرايطي مانند رفتار غير عادي، كم خوري، توليد پايين، شيوع بيماري و حتي مرگ نشان خواهند داد. معمولاً درجه استرس در حيوان توسط جريان داشتن هورمونهاي استرس در خون سنجيده ميشود. اينها به سرعت جواب ميدهند. آنها در خون از هر جايي كه در بدن باشند، ارائه ميشوند و ميتوانند توسط تكنيكهاي تثبيت شده سنجيده شود كاربرد يك هورموني غده تيروئيد (T3) ممكن است در نشان دادن استرس خيلي حساس باشند. وزن غدد فوق كليوي يك سنجش مؤثر نميتواند باشد. اگرچه عموماً از آن استفاده شده است. افزايش ضربات قلب يك درك خوب براي آزمايش استرس ميباشد. مرغهاي خواب يك ميزان ضربان قلبشان 230 ضرب در دقيقه ميباشد كه در طول روز به 280 تا 320 ضرب در دقيقه ميرسد. وحشت نيز ميتواند اين را به 450 ضربه در هر دقيقه در طول همان زمان افزايش دهد. منتقل شدن خون از ناحيه تخممرغي به طرف ديگر به وقفه در تخمگذاري منجر ميشود.
*انتخاب براي تحمل استرس:
اكنون نمونههاي انواع مرغهايي وجود دارد كه براي زندگي كردن انتخاب شده است و بايد يك تكنيك اصلي در توليد مرغهاي بعد باشد.
*درخواست مرغ:
به خاطر خطرات انسان گونه در تفسير نيازهاي مرغ، اكنون يك منفعت بزرگي در تحقيق وجود دارد كه توسعه تكنيكهاي آزمايش تشخيص متمركز ميباشد. اين تحقيق اصول زير را توجيه كرده است.
*مرغها يك برتري جزئي را در اشكال مثلثي قائل هستند.
*مرغها يك قفس را با تورهاي زياد براي محافظت از خود را ترجيح ميدهند.
*مرغها ترجيح ميدهند با ديگر مرغهايي كه او آنها را ميشناسد معاشرت داشته باشد.
*مرغها ترجيح ميدهند در كنار مرغهاي آشنا در يك قفس باشند تا در يك قفس خالي و همچنين يك قفس خالي را به قفسي كه مرغهاي غريبه در آن وجود دارد ترجيح ميدهد.
*اين تحقيقات نشان دادهاند كه مرغها يك قفس را كه پر از غذا است را به آزادي بيرون از قفس بدون غذا ترجيح ميدهند و در كل مرغها در قفسهاي پرورش جوجه بهتر پرورش مييابند، تا در يك محيط آزاد باز، همچنين مرغها يك قفسي كه كف آن با علف پوشيده شده است را خيلي دوست دارند، تجهيزات مشابه ميتوانند براي شناختن نيازهاي مرغ بكار رفته باشند بخاطر اينكه ارزشهاي آنها در بو كردن و چشيدن بايد دقيقاً ارزيابي شده باشد.
*نكات رفاهي اساسي:
همانگونه كه يك مرغ بصورت علمي نگه داشته خواهد شد به دلايل اقتصادي، مديران بايد برخي متدهاي اساسي را در سيستمهاي خود بگنجانند كه نيازهاي رفاهي حيوانات را برطرف سازند.
درباره رفتارهاي مرغ نكات زير بايد مورد بررسي قرار گيرد.
*كنترل تهويه و محيط بر اساس نياز مرغها صورت ميگيرد.
*غذا دادن بايد به اندازهاي باشد به كلي نياز مرغها را برطرف سازد.
*كيفيت خوب آب با دو لوله آبرسان در قفسها لازم ميباشد.
*رژيمها بايد به گونهاي باشد كه براي طيور مناسب باشد.
*دانخوري بايد عمق مناسب داشته باشند.
*تعداد دانخوريهاي كافي بايد وجود داشته باشد تا مرغها با يكديگر بصورت اشتراكي بتوانند غذا بخورند.
*قفسها بايد به گونهاي باشد كه به راحت تميز شود.
*قفسهاي خوب بايد طوري طراحي شود كه از زخمي شدن مرغها جلوگيري كند.
*ديوارههاي بدون محفظه، نوك زدن به يكديگر را كاهش ميدهد.
*استانداردهاي مهندسي قفس بايد بالا باشد، لبههاي تيز نداشته باشد و يا سطوح گالوانيزه نيز استفاده نشود.
*قفسها بايد شرايط راحت معاينه را فراهم سازند.
*كف قفسها بايد محكم و از جان مرغها محافظت نمايد.
*مرتب كردن، اگر لازم باشد با لوازم خوب و توسط كارگران با تجربه صورت گيرد آنها بايد نتايج كارشان را براي درك كردن نياز با كارشناسي بالا بررسي كنند.
*جوجههايي كه تازه از تخم بيرون آمدهاند را بايد به مراقبت جابجا شوند و در پيدا كردن آب و غذا به آنها كمك شود.
*TCG، يا ظريف، با ملاحظه و با احتياط، مرغها در تمام سنين به اين جواب ميدهند، سسيستمي كه اين را ناديده ميگيرد مردود و بياهميت ميباشد.
منبع: جزوه آموزشي دانشگاه بوداپست
ترجمه: دكتر محمد جعفر احمدي بزرگ و دكتر بهراد شجاعي
+ نوشته شده در ساعت توسط MMD bostani
|