رفتار طيور
سيسمتهاي مديريتي صنعتي براي انتشار گسترده توليدات تخم‌مرغ و مرغهاي گوشتي آغاز بكار كرده است، تنوع محيط طبيعي‌ حيوانات بيشتر در طيور خانگي مي‌باشد تا در مورد حيوانات اهلي ديگر، با وجود اين از ابتداي تاريخ مرغها را در يك فضايي كوچك نگهداري مي‌كردند كه البته اين در فرهنگستان نيز وجود دارد.

شرح رفتار:
يك مرغ، بيمناك و خجالتي مي‌باشد و داراي توانايي و انعطاف‌پذيري محدود مي باشد هرچند داراي قدرت خوب بينايي مي‌ باشد. اين امر در يك زيستگاه جنگلي خيزراني (جنگل بامبو) (ني‌‌اي) توسعه يافته است و اين رفتارش در برابر موقعيتش مناسب مي‌باشد. همچنين ميل به پرواز هم ندارد. او از مكان زميني براي خوردن و لانه‌سازي استفاده مي‌كند و يك مكان عمودي را براي آشيان كردن و آواز خواندن (قوقولي‌كردن خروس) در طول چرخه روزانه فعاليتش استفاده مي‌كند. نوك زدن و پنجه كشيدن از خصوصيات ويژه او مي‌باشد كه در محيط‌اش انجام مي‌دهد كه شامل پر و بالش هم مي‌شود.

رفتار اجتماعي پيچيده‌شان شامل واكنشهايي است كه در حركتهاي سريع در قسمت سرش مشاهده مي‌شود. البته اين زماني است كه به ديگر مرغها نزديك مي‌شود و اين واكنش مبني بر فرم بدن و فعاليتهاي زياد وي مي‌شود. همچنين از سيستم صداي خود زماني كه ديگر طيور از وي دور و يا مخفي هستند استفاده مي‌كند.

به نظر يك پرورش‌دهده فصلي، مرغ نسبت به لانه‌سازي‌اش مرموز عمل مي‌كند، او در يك چرخه 26 ساعته قادر است تخم‌گذاري كند و سپس روي آنها بخوابد. وظيفه خروس نيز مراقبت از مرغ از زمان نوك زدن تا دوره تخم‌گذاري مي‌باشد،‌ اغلب هم در حال جفت‌گيري با مرغ است. جوجه‌ها هم به سرعت رشد مي‌كنند و به زودي خودشان تبديل به مادر مي‌شوند. آنها با مادرشان حركت مي‌كنند، غذا ميخورند و سپس مادر بر روي تخمهاي ديگر مي‌خوابد. اين امر يك جريان روزانه را براي تخم‌گذاري، شامل مي‌شود اين گروه با يكديگر مي‌مانند حتي براي چند هفته‌اي كه مادر آنها را ترك مي‌كند و سپس به آشيانه خود باز مي‌گردد.

طيور جنگلي و مرغهاي غير اهلي:
مرغهاي امروزي نسبت به طيور جنگلي به خاطر خانگي بودنشان پيشرفته‌تر هستند و داراي تفاوتهايي در وزن، خشونت، فعاليت نوك زدن، ‌حركات پا، تفاهم اجتماعي بخصوص رنگها مي‌باشند. در زمانهاي قديم، مثلاً در زمان امپراطوري روم، محصولات گوشتي و تخم‌مرغ توسط سيستم‌‌هايي كه شبيه به عملكردهاي امروزي مي‌باشد پيشرفته بود.

مطالعات رفتار طيور جنگلي وحشي جنوب شرق آسيا نسبت به پرندگان بيشتر است. فعاليتهاي دوره‌اي روزانه از قبيل، به آشيانه رفتن، غذا خوردن، نوشيدن و نوك زدن با صفت همه چيزخواري و نمونه‌هاي حركت مرموزانه و همراه با احتياط (ترس)، مي‌باشد. مرغها در پيوند با خروسها نسبت به يكديگر؛ قلمرو مرغها حدود 1 هكتار (خروس) و قلمرو خروسها 5 هكتار (مرغ) مي‌باشد.

مطالعاتي كه در طي مدت زمان 100 سال بر روي مرغ‌هاي غير اهلي، انجام گرفته نتايج ذكر شده را داشته است.

* لانه‌هاي رايج مرغها در حدود 60 متر جدا (با 6-30 آشيانه مرغي و يك آشيانه حرمسرايي) يا (و همراه 6 تا 30 پرنده در يك حريم مي‌خوابند.)
* مقدار خواندن (خروسها) به وضعيت بيشترين سر و صداي (قوقولي قوقول) (خروسهاي) زير دست بستگي دارد. خروس حاكم نيز يك نقش يك بازدارنده از دعوا را در بين مرغهاي گروهش ايفا مي‌كند.
* اين مرغها در حدود 45 متري آب لانه مي‌سازند، اما مرغ كرچ تنها يك زمان كوتاهي را در روز، لانه خود را ترك مي‌نمايد.
* مرغ كرچ و جوجه‌هايش در برابر مرغهايي كه تهديدشان مي‌كنند از خودشان مراقبت مي‌كنند.
* جوجه‌ها همراه مادرشان، لانه را ترك مي‌كنند. در هفته دهم الي دوزادهم وقتي كه پردار شدند، زمان راندنشان از خانه فرا مي‌رسد.
* جوجه‌ها در ابتدا جلوي مرغ حركت مي‌كنند اما بعد از مدتي پشت سر او حركت مي‌كنند.
* در هفته‌هاي 16 الي 18 نمونه‌هاي رفتاري جوابي آغاز مي‌شود.

مرغ رفتار قوي مادرانه‌اش را به جوجه‌هاي از تخم بيرون آمده‌اش نشان مي‌دهد، در حدود 3 كيلومتر در روز آنها قدم مي‌زنند و حدود 24 درصد از وقتش را در كنار آنها مي‌گذراند. فعاليت روزانه آنها شانزده ساعت طول مي كشد و رفتارهاي ويژه آنها شامل تغذيه، نوك زدن و خراش دادن زمين مي‌باشد. وي همچنين از دعواي بين جوجه ‌هاي خود جلويري مي‌نمايد. اهميت نقش خروس در سازمان دادن يك حرمسرا و جلوگيري از دعواي بين مرغها مي‌باشد كه نشان داده شده است و اخيراً در تحقيقات تأئيد شده است. اين انتقال مرغ كرچ و نگداري از آن، صورتهاي كليدي پرورش طيور امروزي ست.